Yoksun
Gün bitti.
Umut çıktı düşlerimden.
Sensiz, gerçek bir gün batımında dünya
Oysa yalancı bir tan’dır, düşen ufuklarıma.
Safkan atlar gibi, koşarken bulutlar,
Yorgundular, dalgalarıyla yarışan martılar…

Yoksun
Bir dalgınlık çöküyor
Yoksun, bir çığ düşüyor yüreğime.
Tuvalde hep hasretin resmi
Gözlerimdeyse birkaç damla yaş.
Ve alışmaya çalıştığım, sensizliğe misafirim…

O senin gidişinin hemen ertesinde,
Vedasız kopan yapraklar gibi,
İşte düşüyorum acılar ülkesine
Zaman akıyor
Sanki daha hızlı yokluğunda…
Bir sen kalmıştın yüreğimde,
Ve hatırası aşkın
Yoksun
Birde melodisi yalnızlığın

Belki makus kaderin,
Cilve taşlarından biriydi hayat.
Dağ dağ çivilenmiş hasret,
Gel de kolaysa bir taş oynat.
Kimbilir beklide,
Bir çiçeğin kokusu hatırlatır seni.
Yada efsunlu bir şafakta doğar gözlerin.
Bir diken batar kalbime, kan akar, kanatır.
Sen her şeyimsin,
Her şey bana seni anlatır…






Yoksun,
Gün bitti.
Umut çıktı düşlerimden.
Bir hazin dekora bürünürken dünya,
Bir gemi battı, aşkın sahillerinde.
Ve bir hüzün deryasına düşerken sevda,
Kaybolduk, parçalandık gönül vadilerinde.
Kaptan yaktı ama,
Hiç terketmedi gemisini.
Yoksun
Gün bitti
Umut çıktı düşlerimden…

5.00/5 Toplam verilen oy : 6