Sen,
Ey gölgem şehir
Ruhumu okşayan esinti
Hüzzam makamındasın
Ve yorgunluğumu alan şarkısın
Benimle aynı yaştasın
Sana aşıklar çeşmesinden
Şahin tepesinden bakıyorum
Birde, Dost sigarası yakıyorum, iyi mi?
Mehtaplı bir gecenin koynundasın
Gökte yüzen her yıldız,
Sana sevdalanmışların gözleridir, yalnız.

Kan kardeşim kadar damarımdasın
Bilye oynayıp, çember çevirdiğim
Pembe uçurtmalı kaleler devirdiğim,
Çocukluğum geçti kaldırımlarından.
Bıyıkları terli, sivilceli bir oğlan
Biraz mahcup, utangaç ve sıkılgan
Ve birde gençliğim, dağların şarkısı
Özgürlüğün kırlangıcı,
Deli fişek gençliğim.
Melek pazarında naylon torba sattığım
Candoğan önünde, mısır patlattığım
Filiz çay kutularından, kumbara yapıp,
Üç kuruşu içine attığım
Elden düşme, Pinokyo bir bisiklet,
Yüz liraya on taksitle aldığım.
Ve birlikte her sokağına ter bıraktığım.
76 depreminde üstüme örttüğüm, kerpiç duvar,
Sende yaşarsın Denizli,
Ancak bir gölgem kadar..

Enverpaşa, Lise, İstiklal caddesi derken
Tren garında ve aşkın yürek dağlarında gezerken
İki sevdalının, adımlarında tükendi sokakların.
Bize benziyorlardı
Bizim kadar aşk yürekli
Hüzün gözlüydüler
Pamukkale İlkbahar, Karahayıt yaz
Çamlığında bir edalı işve, bir başka naz
..Senin her köşen roman
Otur çınarına şiir yaz
Ey Denizli, ey yürek yarısı
Sen benimle doğdun
Benimle yaşıyorsun
Ve benimle öleceksin.
Benimse ömrüm, bir ağaç gölgesi kadar
Seni hem seviyor, hem acıyorum Denizli.
Her doğanla doğmaktan,
Her ölenle ölmekten, yorulmadın mı daha?
Hadi kapat gözlerini
Daha çok var sabaha.

Ey hüzün gözlü,
Yorgun arkadaşım,
Ey sevdasına taş yüzdürdüğüm
Çil horozumu öttürdüğüm
Yarimi bulutlarında gezdirdiğim
Saçıma ak, yollarına gözyaşı
Düşürdüğüm şehir.
En acı yanınla, acıyan kalbime gir.
Ölmek için, kumrular gibi,
Beni bekleyen şehir.
Gölgem şehir…

4.80/5 Toplam verilen oy : 5