Bu seni bulup bulup yitirdiğim,
Emanetine sahip çıkmaz şehir midir?
Seni benden alan,
Gözlerime kan, koyan şehir midir?

Üçbeş ışık titrerken , ara sokaklarda
Kediler köpekleri kolluyor damlarda.
İki yorgun işçi
Dönmede, evlerine fabrikadan.
Anladım..Habersiz bu şehir,
Seni kalbimde sakladığımdan.

Sen, şifaydın gönlümdeki derde
Bin defamı görür insan, bin defamı
O gözleri, baktığı her yerde.
Yaktığın ateşi, söndürmüyor yüreğim
Bak deli rüzgar, saçlarıma misafir
Bense sana yürümekteyim.
Kalabalıklığında şehrin,
En yalnız halim dolaşıyor.
Hep yabancı, çehreler yüzler
Hasret değmiş, hazan olmuş bahçeler…

Bırak, hasret bulutları, beni istesin
Bırak gökte, ateşin askerleri beklesin
Bırak sisli dağlarda, kan rengi aksın sular
Kan rengi sulara insin turnalar
Dumanlı dağlarda bölünsün, tatlı uykular

Bozbulanık sesler gibi çalkalayan
Seni alan, can evimden vuran
Gerçeği, koca bir yalan
Hadi hoşçakalsın, bu şehir…

Tenhanın şafağında kapattı
Gözlerini umut.
Çöküverdi üstüme,
Hasret denen bulut.



Gözyaşımla söndürmeseydim
Ve koysaydım yüreğimi ortaya
Birde dökseydim, hasret acısını
Yanardı bu şehir, benim gibi.

Batık bir gemidir, şimdi sevdam
Korkulu düşler denizinde
Bu kadar mı, hisseder insan,
Sevdiğinin soluğunu, her nefesinde.

Dizlerim titriyor, başımda dönüyordu,
Ölü ışıklar kıpraşıyordu içimde.
Ve yapılması gerekeni yaptım
En güzel duygularımı linç edip,
Aşkı yüreğimde
Bu şehri, bu şehri,
Gözlerimde yaktım…

5.00/5 Toplam verilen oy : 5