Asla sana minnet etmem bilesin,
Acılarla kıvranıp, inleyesin
Tamah edip sende kömür dilemem!
Gün olur sen de hesap vereceksin.

Zaman olur düzenle gideceksin,
Utançla, ıstırapla eriyesin,
Halkımız sadakaya muhtaç değil,
O boynuna yağlı urgan çekilsin.

Emir-fermanlarla çok zulüm ettin,
Hep barışı, kardeşliği reddettin;
Eyleme, fakir-fukaraya değme,
Artık yetti, sen yaşamı mahvettin!

İnsanlara sövdün, hepsine kızdın,
Kadın-erkeklerin çoğunu ezdin,
Yıkılıp, tükenesin dönmeyesin
Köylü-işçi, çiftçiyi fena bezdin.

Çok kan döktün, can aldın acımadın,
Sen dallarda gül- çiçek bırakmadın,
Hep halkları zindanlara doldurdun…
Köşe oldun, çalmaktan hiç bıkmadın.

Mehmet Çobanoğlu
21.11.2013
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :