Duyuyor musun? Nicedir geceme düşen feryadı
Avucuma dolan gözyaşlarımın inlemelerini
Hançer gibi içime saplanan
Beni tüketen
Yalnızlığımın asiliğini
Yaralı yüreğimin çırpınışını
Ruhumun çöküşünü, tükenişimi, yok oluşumu
Sahillere vuran beni yutan, boğucu dalgaların sesini

Zevk-ü sefadan, nerden bileceksin kahroluşumu
Derinliği fersah-fersah olan şu suskunluğumu
Tükenmeyen kederimi, acılarım
Beni saran ateş çemberini
Kırık hayallerimi
Bilincimin yitirmişliğini
Kaleme aldığım şu içimdeki dinmeyen sancımı
Beni sana getirmeyen hasret bulutlarını, arsız yolları

Sen nerede bileceksin, ben sensizliği düşünüyorum
Günlerdir eriyip tükendiğimi
Yaralı sinemin hicranını
Beni talan eden bu şehri
İçimdeki yarım kalan o sevdayı
Boğazıma düğümlenen hıçkırıkları, beni üşüten umutsuzluğu

Mübalağasız, sen “yaktın beni” desem eğer, yeridir
Keşmekeşliğime, darmadağınlığıma
Kesilmiş ağaç gibi olan bu halime
Yalnızlığımın girdabına
Gülüyorsan eğer
Bunlara sen sebepsin
Bunların içinde
Ölüm
Kış
Kıyamet
Muhannet
Birde sen varsın
Birde o sahte gülüşlerin
Birde şafaklardan uzak tüm kötü geceler
Bir de sonu çok fena biten, kötü aşka benzeyen nice haller var

Mehmet Çobanoğlu
24.12.2016
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :