Doğduğum günden beri etrafımı saran karanlığı
Her yanı zindan olan karanlıkta kalan dünyamı
Güneşe emsal, o ışıldayan gözlerinle aydınlat ki
Gözlerine bakıp
Sana koşarak gelebileyim
Şefkatli kollarına al beni
Üşüyen yüreğimi
Sıcak yüreğinle sar
Lavanta gibi kokan
O ipeksi saçlarını dağlara doğru savur
Sineme akıt ki, beni çevreleyen kışı bahar eyle
Gamzelerinde ki boy veren o güzel gülleri koklayayım sende

Bir bilsen, birçok çiçeği kıskandıran ey nazlı sevdam
Hayatında hiç yok sayma beni
Çok arzuluyorum
Ben hep seni
Bakışların aklımda çıkmıyor
Özlemin, hasretin hep var bende
Hüzünsüz güzel bir hayata tutunmak istiyorum hevesle sende

Yıldızımsı gözlerinde ki, şafaksı bakışlarını düşündükçe
Hayalimdeki ufkun, bana en yakın olan kıyısında
Sende sabahı yaşamak istiyorum
Bana “dur” diyene kadar
En küçük sıcak buselerle
Hiç soluklamadan dudaklarından öpmek isterim! Ama kıyamam

Alımlı halinle hep seni düşünmek, dizelere seni yazmak
Haykırarak “seni seviyorum” demek bana haz veriyor
Ne olur tut ellerimden tut, sırattan geçip
Pervasızca sana gelmek
Helecanla sana sarılmak
Tüm baharları sende yaşamak
Özlemle, bedeninin kusursuzluğunu ezberlemek istiyorum sende

Uzat ellerini ellerime, cilveli gülüşlerini bırak, buruk içime
Savur sıcak bakışlarını yüreğime
Ne varsa senden yana
Bana mutluluk getirir
Sensiz cennet dahi verilse bana
İstemem ey gülüm
Sen olmasan boynum bükülür ey ilkbaharım
Dünyada senden başka güzellik mi ola? Hasret kaldığım gözlerin kadar
Dili bal, özü bahar, sözleri heyecan çiçek kokulu tebessümün yeter bana

Mehmet Çobanoğlu
07.12.2016
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :