Bir karakışın son fırtınasında
Sırtlanların…
Homurtuları arasında
Kalan son nefesimle
Sana sarılmak istiyorum
Kan emici yarasaların
Hançerimsi dişlerinden
Dökülen al-kızıl kanımla acıyan, çırpınan yüreğimle

Hasretini çektiğim özgürlük
Tüm buruk acılarla
Döktüğüm gözyaşlarımla
Seni yunmak
Kalbime koymak istiyorum
Henüz kaybetmediğim umutlarla
Halklara zulmeden tüm düşmanları bir daha pişman ederek

Zorda olsa şu kara toprağın bağrında
Çatırdayan tohumların güneşe koşuşunda
Seni yaşıyorum bedenimin her organında, zifir gecelere inat
Umutla bekliyorum şafağı avucumda sıkıca tuttuğum berekette

Sarp yolları aşmak için at sırtında şakırdayan
Bir kamçı kasırgalardır sürücünün ellerinde
Masmavi göğe doğru, birde özgürlük marşıdır
Halk kavgasında meydanlarda dilden dile yüce doruklara ulaşan

Her şeye rağmen
Bir yaşam tutkusudur tohumda
Bir gönül sevdasıdır yüreklerde
Işık kaynağı olan şu evreni saran kızıl güneşte daha nice yarınlar var

Zor dönemdir bu hoyrat düzende zuhur eden
Bir yok olma bir var olma sürecidir şu âlemde
Ölümden dirilişe şahitlik eden bir tarih yazıldı
On binlerce cana mal olan yirmi dokuz isyanda her mevsim kan ağladı

Işıklar süzülüyor sabaha
Özgürlüğe örülen duvarların ardından
İçinde faşist düzeni yıkacak, insanlara eşitliği getirecek kadar barış var

Ekmeğin kokusudur çalındı açlığıma
Emekçilerin sesidir çınlıyor kulağımda
Tarlada, fabrikada
Sana sarılmak istiyorum özgürlük
Vuruldum ufuksuz gecelerin karanlığında cellâtlar diyarında
Yıllanmış, eskimiş şu köhne düzeni yıkacak halk devrimi yarama merhem olacak

Mehmet Çobanoğlu
04.03.2013
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :