Kanayan kanatlarında
Yaraları da henüz taze
Kaçışı aksak, sekemeyen şirin keklik
Karlı dağlarda zalim avcı vurdu seni
Gül bağlarında dalları kırık güllerden
Ah û zara düşen bülbüller gibi ağlıyor o gözlerin

Etme zalim avcı etme
Boynun devrile, gözün çıka
Kınalı kekliğin ardı sıra gitme
Kar üstünde kan izlerini sürme
Bırak gitsin al kınalı kekliği, yavrularını yetim koyma

Etme zalim avcı etme
Niyetin kötü
Asaletin bozuk
Kayaların dibi
Çalı-çırpı, otlar dolu, hepsi de kan içinde
Yüreği acı, hüzün, korku sarmış o al kınalı kekliğe kıyma

Eller tetikte
Namlu ölüm kusuyor
Al kınalı keklik kızıl kanlar içinde
Yarası da derin, acı ile kıvranıyor
Ey gafil avcı, yavruları pek küçük al kınalı kekliğe kıyma

Biçarem yaran çok derin
Dağların al kınalı kekliğim
Hüznü aynı dert aynı acı aynı
Kurşun aynı, seni vuran zalim aynı
Yüreğim dayanmıyor o haline
Önüne engel koymuşlar
Seni vurmuşlar
Kolunu kanadını kırmışlar
İçine köz koymuşlar
Kızılyarana kurban olayım ne olur ölme, yaralı kınalı keklik

Mehmet Çobanoğlu
26.01.2013
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :