Haykıran dilim hiç susmuyor
İki gözüm hep yaş döküyor
Viranedir bu garip gönlüm
Ayrılık beni öldürüyor

Artık bedenim yok oluyor
Güzel düşlerim yıkılıyor
Ey kör olası zalim felek
Kimse halimi hiç sormuyor

Şu gurbet elde yaram derin
Yattığım yerler hayli serin
Üstüme örtün üşümeyim
Dostlar gelince haber verin

Artık usandım gurbet elde
Vuran tipiden, esen yelde
Ah eden gönlüm yıkma beni
Bendeki yürek zor bir halde

Er kalk gönül er, biz gidelim
Dosta, kardeşe can diyelim
Çobanoğlu’yum hep böyleyim
Derdimi yalnız ben bileyim

Mehmet Çobanoğlu
16.07.2013
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :