- Huzursuzluğun vermiş olduğu uykusuzlukla, yaklaşık bir saat kadar uzandığım ama hep tavanı seyrettiğim yatağımdan doğruldum ve gecenin ahengini bozan saat sesine kulak kesildim. Bu dikkatimi cama vuran şiddetli rüzgar ve yağmur damlaları bozmayı başarmıştı. Biraz daha doğruldum ve perdeyi tamamen araladım. Kapalı tonlarla bezenmiş bir gökyüzü ve bu tonsuzluğa inat sokak lambasının kırmızılığıyla sevişen Arnavut kaldırımlarının üşüyen bedeni biraz olsun düşüncesel yorgunluğumu alıyordu. Sol çaprazımda sokağın kızıl karanlığından saklanan bakkal kapısının eşiğinde ufak bir karartı gördüm. Düşüncelerime zihnimde at yarışı yaptıran bu görüntü, finali bulamadan ortadan kayboldu. Ve ben, rüzgarı hissetmek için açtığım camı kapatarak, üşüyen ellerimi yastığımın altına sokarak uykuyu bekledim, bekledim ve bekledim … Bir eksiklik var hayatımda anlam veremediğim, taşı gediğine koyamadığım bir sorun var. Fakat çözümü ne elle tutulur ne gözle görülür bir şey sanırım. Hayat devam ediyor, unutmamalıyım …

5.00/5 Toplam verilen oy : 1