Yüreğim yine coştun ab-ı revan mısın?
Ya da bir divane mi? Bekle ben de geleyim,
Kaygım çok yaram da var; bu elerde kalamam!
Kınalı kuz gibi ardın sıra geleyim.

Yüreğim ne ağlarsın? Her dem yaşlar dökersin,
Eğer bensiz gidersen canımdan can sökersin!
Gurbet eller toz, duman daim acı, keder var,
Yaşanası yaşam yok beni de götüresin.

Yüreğim de ah u zar gurbette oldum bizar…
Yâd eler ateş gibi her köşesi bir mezar!
Dert, çile çok huzur yok, kimi aç kimi de tok
Hangi kapıya varsan biriler ila kızar

Yüreğim kalk göçelim, burada kalmayalım!
Eloğlu köşe olmuş yâd el de durmayalım,
Kol-kanadımız kırık oy çok perperişanız…
Zulüm de sardı bizi bu diyarda kaçalım.

Ah yüreğim ah û vah gurbet elde kahır, acı var
Tüm bahar, yaz ayları bize yağmur, duman kar
Ben garip Çobanoğlu bende hep feryat-figan
Ölüm ya sen beni al, sılam ya sen beni sar.

Mehmet Çobanoğlu
28.06.2012
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :