Türkiye’nin Ankara’sı
Bitmiyor zulmün kavgası
Nedir bu şiddet bu celâl
Bütün bu yasaklar
Ağlıyor Kürt-Türk Arap Laz
Anneler
Bu topraklar bizlere yadigâr
İçinde uzanıp giden sevdiğimiz Anadolu var

Geceleri zeytin karası
Dağları
Karanlık sarmış
Yılanların hışırtısından
Garabetten gayrı
Vadiler sessizliğe bürünmüş
Yüreklerde kocaman büyük acı
Birde hep baştan aşağı kanayan Anadolu var

Gecenin bağrı kara
Ay gizlenmiş bulutlara
Sessizlik hüzün yüklü
Sıkılan kurşunlardan sonra
Gelen nice sayısız tabutlar
Birde her köşesinden kan damlayan Anadolu var

Halkın özgürlük savaşına
Yıllar evvel
Kocasını şehit vermiş
Oğlu dağlara gitmiş
Başında şarı yazması
Koltuğunda
Demirden değneği
Her anı zelil sefil
Hep gözyaşı döken
Garzanlı annenin
Yüreğinde iyileşmeyen yarası
Birde kendisiyle kan ağlayan kocaman Anadolu var

Ne uykudur nede selamet
Ne evdir ne de bark
Devletin sillesini yemiş
Köyü yıkılmış yakılmış
Koltuğunda değneği
Yıkılmayan Garzanlı kadın
Karanlığa inat
Güneşe aydınlığa susamış
Yüreğinde barışın sönmeyen ateşi
Birde her köşesini kendine vatan tutuğu Anadolu var

Geceler karanlık
Şafak sökmüyor
Devlet zulmüdür
Tüm ülkeyi sarmış
Hiç gitmek bilmiyor
Ne vakte kadar sürecek bu savaş
Uludere yasta Şırnak yine kan akıyor
Yürek sızlatan bir acıdır Xezal kadında
On binlere varan bir katliam bir kıyım
Birde her bir an Kürdistan için ağlayan Anadolu var


Mehmet Çobanoğlu
02.06.2012
İstanbul

5.00/5 Toplam verilen oy : 1