Karanlığın içindeki
Işıltıları yara sardı;
Munzur’un başı kışla dertte!
Gecenin ayazı bedenleri sarsarken,
Dağları inleten
Birkaç hain kurşun,
Yürekleri yaktı gülleri kanattı,
Kıvırcık saçlı Ali Haydar Yıldız
Yaşamı bırakıp gitti; yüreği özgürlük dolu,
Dersim ağlıyor…
Dersim yaslı,
Mirik’in yolları karalı,
Önder İbrahim yaralı,
Yalınayak, üstü başı kan içinde!
Bir zırhlı araca elleri, kolları zincirle bağlı.

Özgürlüğün kavgası
Halkların isyanıdır,
Zalimler rağmen
Yüreklerde çoğalarak içi umut dolu,
Ezeli Diyarbakır’ın zindanları şahittir
Önder İbrahim haykırdıkça egemenler korktu;
Bu kavgada,
Yoluna devam ediyor işçi-köylü, emekçi kervanı.

Bir toplumun dirilişi,
Bir halkın uyanışı,
Bir sınıf kavgasıdır,
Zindanlara boyun eğmeyen
Ölümsüz önder İbrahim Kaypakkay’nın yükünde.

Ölümlere, işkencelere…
Alışık Diyarbakır zindanlarında
Kaypakkaya ”ser verdi sır vermedi”
İtidali davranıp kahramanca düşmanı yendi;
Halkların yüreğinde yaşayarak o,
Her On Sekiz Mayıs günü yaşamlaşacak tüm ülkede.

Etleri penselerde!
Tırnakları çekilmiş yerde,
Tüm vücudu yara bere içinde
Zulme kulak tıkayan gecelerde;
Bir şafak vakti
Ölüme giderken,
Partizanlı edasıyla düzene yenerek,
Ölümsüz Önder İbrahim Kaypakkay
On Sekiz Mayıs’larda hesabın soracak devletten,
Kuşkusuz, bıraktığın kızıl bayrak gökyüzünde dalgalanacak.

Mehmet Çobanoğlu
18.05.2013
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :