Yaşamın cenderesinde
Kopan sol elinde domdom izleri
Başında sevgi bilmeyen bir kurşun yarası
Gözpınarlarında çağıl çağıl
Oluk oluk yaşlar akan
Her bir damla gözyaşın
Yüreğimin çavlanında
Sel olup avuçlarıma dökülen
Ey sen ciğerparem sen
Savaşın kurşunlarına gelen Aştî

Cılız bedeninden kanlar damlayan
Yorgun bacaklarının titrek adımlarıyla
Hoyrat ellerden sıyrılıp kurtulan
Aydınlığa, sevgiye, barışa hasret
Umuda koşan savaş çocuğu
Ne olur yaşama tutun
Ölüme inat, bırakma tutuğun kızıl güneşi

Karanlık gecenin tutsaklığında
Yaşam belirsiz zaman belirsiz
Donduran hava buz gibi
Her biri bir ölüm makinesi
Her biri bir canavar olan
Zehir kusan tanklar
Paramparça şu topraklarda
Bir yol uzar gider özgürlüğe
Bir yol yaşama
Bir yol kardeşliğe bir yolda barışa

Nemrut’un başında
Munzur’un yamacında
Gece bir mahşer
Ölüme inat
Halk cenge kalkmış
Ölüm kalım kavgasında
Şemzînan’da kol gezerken
Obüslar
Her taraf ölüm tarlası
Baştanbaşa ölümistan

Hawar hawar can hawar
Qoser derinden yaralı,
Xozat çoktan kırık kanatlı
Barış lafta kalmış
Alev kusuyor toplar
Bu topraklara ölüm gelmiş yine

Köyler yanıyor, evler
Her yerde zarar ziyan gırla
Nice bedenler yerde kanlar içinde
Bedenler tarumar olmuş bir bir
İşte kalleş gecede kalleşçe bir ölüm
Yaşamın cenderesinde
Kim vurulmuş? Kim kalmış
Beli değil

Kopan sol elinde domdom izleri
Gözpınarlarında çağıl çağıl
Oluk oluk yaşlar dökülen
Kürt çocuğu,
Bütün dünya duysun seni
Duymalı seni
İsmi Aştî olan çocuk.
Barış hatırına
Bırakma tutuğun o kızıl güneşi ne olur

Mehmet Çobanoğlu
05.2010
Yıldırım

2.5/5 Toplam verilen oy :