Şiir Tutkusu

Menü

İnsan Olmaya Gel

Dert yok ki çığlıklara düşmesin,
Yürek yok ki ateşlerde pişmesin;
Yoksul yok ki zengine ahı,
Patron-ağa düzenine isyanı olmasın.
Seven yok ki sevdiğine
Pervane olup yanmasın,
Alev,ateş,damla damla aşk alazına,
Yüreğiyle,bedeniyle,cuşup koşmasın;
Gönül bağlandı mı bir kez,
Ölesiye sever unutmaz sevgiliyi asla,
Seven sevdiğinden ayrılırsa eğer,
Düşer derde,kedere…
Leyla ile Mecnun’a,
Kerem ile Aslı’ya
Mem û Zîn’e döner,
Tövbe bir daha yüzü gülmez!
Başını taşlara vura vura,
Feriyad-u figan ile ağlayıp.
Arkasına bakmadan gider.

Çıkar yok ki kavgalara neden olsun,
Kardeşi kardeşe düşürsün,
Karı-koca,baba-oğul beraberliğini,
Dostlukları bozsun!
Yürekleri küstürüp,
Yaşamı tarumar etsin;
Savaşların,işgallerin,
Kötülüklerin temel taşı,
Çıkardır, en kötü hastalık olan,
Tek başına koşmak isterse biri,
Cennete bile olsa,
Oradaki hurileri kapmak niyetine!
Böylesi duygular taşyan egoist,
Narsist,çıkarcıdır bence;
Zındıktır o,şeytanın ta kendisi!

Yozlaşırsa eğer insan kötü amelleriyle,
ve kurtarmazsa kendini kötü niyetten
Çalar,çırpar zenginleşir,
Bey olur, patron olur…
Ya da taht,taç sahibi koca bir sultan,
Belki saltanatlı kral…
Belki soykırım yapan bir şef olur!
Sonradan oraya buraya heykelleri dikilen;
Cahilleri sürükleyip peşinde götüren,
Öldürerek, kan dökerek,
Ağaç gibi kesip katlederek!
Kahraman yaftasıyla,
Yada bir yiğit yakıştırmasıyla…
Efsaneleşirilirse o;
Tüm cahiller,müritler
Eğilip el-ayağını öpercesine
Kimse ona laf söyletmez yine!

Kötülük sıkışırsa uçkurla mide arasına!
Sözde insan olan birinde,
Onda ne inanç ne de vicdan kalır,
Sinsice dolaşır sağda-solda,
Ya bey olur ya da padişah;
Şu alemde...
Bir gün aklı başına gelirse mazlumun,
Son lokmasıda elinde alınırken,
Dönüp başını taşlara vursan neye yarar?

Menfaatçılık kanına işlemeden,
Şan,şöhret hırsı yüreğini esir almadan,
Kendini kurtar baykuş olmaktan,
Domuzluğu,eşekliği bırak,
Çakal,tilki,kurt olmaktan kurtul;
Kör,sağır olmadan…
Kaplan olup dağ,orman gezmekten,
Aslan kükremesiyle böbürlenmekten;
Kötülüklerden arın da gel,
Bencilikten kurtul da gel,
İnsan olmaya,insanca yaşamaya gel.


Mehmet Çobanoğlu
14.05.2010
Yıldırım
Mehmet Çobanoğlu603 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Mehmet Çobanoğlu