Saçlarında sürüklendiğim gece
Karanlık
Dişlerin geçirdi nefes boruma
Kan akıttı içime
Sanki kuduz çakalmış gibi
Pençeleriyle
Adeta boğdu beni
Acılar sindi bağrıma
Ey soyka yaşam
Hiç heveslenme inadına ölmeyeceğim

Ayrıca, yüzüne tükürdüğüm düzen
Kin bağladı bana
Kurumlarıyla
Zindanlarıyla
Kasteder oldu canıma
Ziyan, zarar veriyor bana ölümden de beter

Özlediğim
Şafak huzmeleri
Öykündüler en azılı canavara
Ateşten birer ok oldular batıyorlar her yanıma

Çırılçıplak haykırışlarım
Sevenlerim olmadığı gibi
Yıllardır
Gözyaşlarıma tutsak kaldım
Yüreğim
Sevdiklerim bana
Bir kurşunluk mesafe kadar uzaklar
Yediğim vurgundur, kimse kurtarmıyor beni

Şafaklara, aydınlığa koştum
Alnından öpmek istedim
Sabah kızıllığını
Ufuk üzerime çöktü
Paramparça
Bir garip burukluk var içimde
İçinde ki sabahı, güneşi bulamıyorum
Yine karanlıklar kaldım
Yine sıkılıyorum
Zindanlarda ki her tutsak gibi
Ayaklarımda pranga, başımda zalim bir devlet var gibi

Mehmet Çobanoğlu
05.01.2015
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :