Yüreği közlenmiş
Gözleri yaşlı
Ciğerparesi yaralım
Her batan gününün ardında
Kandil kan akarken
Düşman dağları vuruyor
Sessizliğin bağrında
Çığlıklar çınlıyor
Geceler ölüm doğuruyor anne

Her batan güneşin ardında
Cudi’de
Fırtınalar kopuyor
Gecelerin zifiri karanlığında
Kör kurşunların
Açtığı yaralar kanıyor
Gökyüzüne yükselen
Öfken
Sönmeyen yıldızlarda
Ateş püskürüyor
Ağlama annem sen ağlama yeter

De bana
“Uzan yiğidim
Sağ böğründe
Domdom kurşunu var
Sol yanına dayan” de
Yüreğimde acı
Dudaklarımdan dökülen
Bir ıslık
Munzur’un başında duman var
En içte sakladım acılarımı
Şah damarını kopardım
Deli oldu düşman
Kırıldı kolları
Üzerimizde duran her iki elleri

Gözleri yaşlı annem
Kurşun kalemimi getir
Gökyüzüne batmayan
Bir güneş çizeyim
Yarınlar, geleceğe, dünyamıza
Birde şiir yazayım
Her mısrasında
Her hecesinde sevgi olsun
Kürdistan dağları kadar
Kokusunu özlediğim annem
Bir öpücük kondur yanağıma
Özgürlük kadar hür güneş kadar sıcak olsun

Mehmet Çobanoğlu
23.11.2012
İstanbul

3.00/5 Toplam verilen oy : 1