Benim yaralı gönlüm bir yâre bir de güle düştü
Yâre güzel yar dedim yakan bakışları bomboştu
Baharıma kar yağdı günlerim karakışa döndü
Al, kızıl gülüm soldu canım yandı bağrım tutuştu

Dertli gönlüm eridi her gece uykularım kaçtı
Ardı ardına gelen gözyaşlarım sel oldu taştı
Yârin cilvesi, nazı, dert oldu yüreğimi bitirdi
Derdim, kederim, çilem doldu taştı boyumu aştı

El uzatım al güle tüm dikenleri beni sardı
Güzel yâre döndüm yüzü, gözü sanki bahardı
Mest oldum o yüzüne oralı olup yüz vermedi
Yüreğimi de yaktı, yanık bağrımı çor bağladı

Ne bahar ne yaz kaldı bülbülün konduğu al gülde
Ne gülücük ne sevgi kalmamış melek yüzlü yârde
Cihan bana bir zindan, yaşam ise hep haram oldu
Deli, divaneyim ben, artık kaçar oldum bu yerde

Hasrettim, derdim bitmez beni bitiren günler geçmez
Gönülüm yola çıktı ya yâre varır ya da varmaz
Çobanoğlu’yum ben olan bitene aklım ermez
Para- pul nedir bilmem şu düzende yüzüm hiç gülmez

Mehmet Çobanoğlu
03.04.2012
İstanbul

4.00/5 Toplam verilen oy : 1