Haziran üşüdü
Gezi’de
Taksim’de
Ağaçlar sökülürken
Yapraklar sararırdı
Mevsim
Ölümle kırıştırırken
İsyan bayrağı
Göklere doğru
Yükseldi
İstanbul duy beni
Kara bulutlar sardı her yeri
Devletin sıktığı kurşunu hâlen içimde
Artık yaralı bir çocuğum bundan böyle
Yüreğim kan akıyor, ölüm bırakmıyor beni

Bakkalda aldığım
Somun ekmeğim
Elimdeki madeni paralar
Misketlerim
Kalemlerim
Oyuncaklarım asfalta saçıldı
Başımda kan akıyor
Kafatasım parçalandı
Kör gözler
Kör yürekler
Gece bir hışımla üzerime geliyor
Hükümet Topçu Kışlasına sevdalı, tutkun
Ağaçlar kesilsin, çocuklar ise öldürülsün istiyor

İçimdeki yara
Devlet menşeli
Hem de kocaman
O da kanıksadı beni
Daha küçüğüm yaşam dolu
Hayata tutunmak gülmek istiyorum
Okmeydanı Eğitim Araştırma dayanak ol bana

“Bir varmış bir yokmuş” demeyin
Vicdansız, insafsız olanları sorgulayın
Ben Berkin Elvan devletin vurduğu o günahsız çocuk
Aylar, günler oldu ölüm başucumda fırıldak dönüyor
Defterimi, kalemimi, misketlerimi getirin, annemi istiyorum

Zifiri karanlığı aydınlatın
Kalleş mermiler
Yüreklere saplanmasın
Deli,
Hoyrat
Edepsizler
Çıkarcılar
Dünyada kalmasınlar
Vahşeti, soysuzluğu anlatın
Alçakça çocuklar öldürülmesin
İki yüz altmış dokuz gün direndim, yaşam mücadelesi verdim
Ceylan Önkol, Uğur Kaymaz, Enver Turan’lar hepsi yaşasınlar
Bedel ödeyen anneler olmasın, mahzun yavrucuklar hiç ölmesin

Mehmet Çobanoğlu
17.03.2014
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :