Bakışlarından güne nur sürülen
Sevgisiyle yaşama can verilen
Ey güze! Yüreğin keder çekmesin
Kurban derttir hep içime dökülen

Bükülen boynum, ağlayan gözlerimdir
Acım derindir, haykıran dilimdir
Yıllar oldu şu yüreğim kanıyor
Tüm tesellim köyüm, ilçem, sılamdır

Bağında güller, çiçekler açılan
Gamzelerinden tebessüm saçılan
Biten günüm gömüldü karanlığa
Ömrümdür şu bedenimde yakılan

Dert, acı, kahır, çile buldu beni
Güzelin başındaki al yemeni
Her köşesini çok sevdiğim sılam
Surunsemde asla unutmam seni

Nerden düştüm bu öldüren belaya
Asla yaşamadığım kor sevdaya
Çobanoğlu’yum ben kaldım dertlere
Birde yüreğimdeki şu yaraya

Mehmet Çobanoğlu
16.07.2015
İstanbul

5.00/5 Toplam verilen oy : 1