Ardıma düşen kederdir, ben derinden yaralıyım
Dinmeyen gözyaşlarımdır acıların diyarıyım
Yüreğim yanan volkandır içim ateş, alev, hardır
Dumanlı dağlar yol verin başımı alıp gideyim

Gözlerimden akan yaştır beni bitiren hüzündür
Kavimdir, kardeştir, yardır eriyip giden özümdür
Özüm size kurban olsun oy şu bendeki hal nedir
Aşım bana zehir oldu, her anım bana ölümdür

Halım, ahvalim hoş değil ağır, ağır eriyorum
Çığlıklarım duyulmuyor içten içe boğuluyorum
Gurbet eller beni yedi siyah saçlarım ağardı
Ah kurban olduğum annem göç eyledim gidiyorum

Dönüşü olmayan yolda bu şiiri yazdım sizlere
Kaçıp gidiyorum gayri hep ağlıyorum hallerime
Anlayamadınız beni; gururunuza yenildim
Ömrüm size kurban olsun siz kavim, kardeşlerime

Mehmet Çobanoğlu
02.04.2012
İstanbul

2.5/5 Toplam verilen oy :