SOYLUM

Soylum!
Fidan boylum
Sarı tutanaklar üstünde olsun adımız
Kara kaplı dosyalar.
Yaramaz artık bize dağlar
Çünkü dağları da kirletti
Şimdilerde bizim için tutanaklar tutanlar.

Şimdi biz seninle
Yine yürek yüreğe
Başka şehirlere gidelim
Bu şehirde dağlar var
Bu şehirde dağ adamları
Şehrin kaldırımlarını kirletiyorlar.

Oysa biz daha dün seninle
Çiçek kokan dağlardan gelmiştik.
Bir demet gülün ucunda
Bir tutam sevda
Bin yürek dostluk uzatmıştık insanlara.

Oysa biz zulmün önünde
Etten ve kemikten
Duvar olsunlar diye
Nasırlı elleri
Umut dolu yürekleriyle
Gün yüzlü çocuklar getirmiştik buralara

Soylum!
Epeyce zamandır
Bu umut çocuklarının
Köprü altlarında
Bulvarlarda
Bir dilim ekmek için
Acıların seyre açtıklarını
Göreli beri
Bunalıyorum.

Soylum
Onlar bizim saygımıza talipler
Bizse onların merhametine
Çünkü biz
Sonun sonuncusu bile değiliz
Çünkü onlar
Çocuklarımıza ekmek dağıtıyorlar



Soylum!
Selvi Boylum!
Gel seninle yine biz
Başka başka şehirlere göçelim
Ekmeğin,
Yine aslanın ağzında
Ama huzurun elimizde
Sevdanın dilimizde
Umudun kalbimizde olduğu.

Onlar,
Güvercinler uçursunlar yine
Barışa özgürlüğe diye
Evlerine döndüklerinde
Köpeklerine köle yapsınlar yine
İnsanları

Bizse,
Başka başka şehirlerde
Tarih tekerrür etmesin diye
Anlatalım insanlara
Aşkımızı

Mayıs 1998 / Perşembe

5.00/5 Toplam verilen oy : 1