İNFİSAL SENFONİSİ-1

Bir Adamın Hüznü

Bir adam
Şehrin en lüküs yerlerinde
Yüreğine yoksulluğu oturtmuş
En mahzun bakışlar uzatıyor vitrinlere
Cebinde çırılçıplak bir kimlik
Firaklara tutuklu
Yürüyor sokak lambalarının altında
Hüzünlü renkler kuşanmış
Sarı, siyah…

Gece
Bir perdedir ona bağışlanan
Gözlerini görmesin diye kimse
Ağladığını…
Erkekler erkektir ya hani
Ağlayanlarsa,
Şair
Gözlerinde bulutları taşıyan.
Hüzzan,
Damarlarındaki kan.

Süzülür inceden inceye göze
Dizilir inciden inciye söze
Ve bir türkü değer dudaklarına
Tutunur, ısınır, canlanır adam.

Bekle sevdiceğim yolumu bekle
Hevesini yarınlara sakla dur.
Binbir dua ve de binbir dilekle
Çiçekleri benim için kokla dur.


İNFİSAL SENFONİSİ-2

Çocuğun Hıçkırığı

Anne büyümeseydim
Görmeseydim
Hıçkırık sunan bakışlarını
Olmasaydı saçlarım ki;
Ellerinle okşanan.





İNFİSAL SENFONİSİ-3

Bir Kadının Yüreği
Bir cam kenarında incelir hayat
Vuslatın hüzünlü yokuşlarında
Hasretler üşüşür ufuklarına

Bir kadın,
Siyah camlar arkasından seyrediyor geceyi
Öyle mahzun, öyle durgun, öyle hasret
Yıldızlara uzatıyor dualarını
Umutlarını
Korkularını

Her akşam sürgünlere yollayıp
Her seher sulayıp
Büyütüyor firakı
Firak çiçektir
Taş vazolarda
Sarı ve uçuk yapraklar olarak
Vuslata hediye edilir.

Ve kadın,
Kan çanağı gözlerini
Her sabah gül diktiği
Suladığı, büyüttüğü
Yollara vermiş
Mırıldanır bir türküyü
Sessiz, derin
Duyabileceği kadar göklerin
İnfisalin acısına bandırıp
Her nağmeyi
Taş bastığı yüreğinin sesiyle

Neyledim ben felek sana neyledim
Evim-barkım, gecem-günüm boş kaldı.
Felek sana ne kötülük eyledim
Yatağım, yorganım, yanım boş kaldı.
(Neyleyim kaderim bu imiş benim.
Dertlerimi derde eklemek düştü
Bu viran hanede beklemek düştü)

23.12.1993 /Erzurum

5.00/5 Toplam verilen oy : 1