Başıma ne geleceğini bile bile,
Kasiyer kıza gıcırından bir yüzlük uzattım,
Bozuk olsa vereceğim, dükkan benim de,
Cüzdanımdaki son para...
Evirdi çevirdi, kolunu gözüme sokar gibi,
Işığa tuttu, bir paraya bir bana baktı...
Hay senin havan batsın,
Bak, bak, uzun uzun bak...
Tamam dedim, şimdi bir şeyler söyleyecek...
Tebessüm ettiğinde fark ettim,
İnci gibi dişleri vardı,
Hele bir göz süzüşü vardı ki,
Bana mı şüpheyle baktı, paraya mı anlayamadım,
Çaktırmadan saçlarına bakarken gözüm açıldı,
’’ Abi, temiz bu değil mi? ’’ dedi,
Hay senin abine de sana da diyecektim, vazgeçtim,
’’ Temiz, temiz...
Bankamatik bana verdi, ben de sana ’’ dedim,
Hani her düşünülen söylense şunu da derdim:
’’ En az senin kadar gıcır gıcır, tertemiz... ’’
Delil olsun diye bankamatik kartımı gösterdim,
’’İşte, bu kartla çektim,
Banka sahtesini verdiyse, bilemem... ’’ dedim,
Bir kahkaha patlattı, hani elimde kağıt kalem olsaydı,
Derhal şiir filan yazardım o dakika…
Niye güldü, hoşuna ben mi gittim,
Para mı gitti, yoksa komik bir şey mi söyledim,
’’ Bankalardan da sahteleri çıkıyor,
Öyle veren de çok oldu ’’ dedi.
Haklı vallahi, alan da veren de mahcup oluyor,
Ne iş ulan, ne günlere kaldık,
Paranın pulun geçmediği yerler mutlaka vardır,
Gerçi dünyayı belledik, bir uzay kalmıştı,
Eskiler öyle derdi;
’’ Bir kulağımızın arkası kalmıştı.. ’’
Şimdi kulak, burun, boğaz dinlemiyorlar,
Ayakta götürüyorlar...
Daha başka ne diyeyim,
Sonra da ağzını bozdun diyorlar...


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
08/04/2016, Isparta

5.00/5 Toplam verilen oy : 1