Yosun tutmuş bir gemi,
uzak ufuklarda sessizce savruluyor,
zamanın hırçın sularında.
Ve benzeri bir küçük sandalın,
son direnişlerini amansız dalgalar,
yutmak üzeredir.
Martılar kırık tahtaların üzerinde,
dansa durduğu zaman.
Bağrındaki yosun gibi çürümekte,
yelkenlerinin ipleri.

Zamanın derinliklerinde,
biz yaşamaktan bıkmış,
saatin yürüyüşünü,
izlemekteyiz..
Kader denizinde,
Yaşamın mısralara döküldüğü yerde,
zehirli ok gibi Yüreklere saplanır felek.

Biz ezelden Sevdalılar, şimdi
umutların yeşerdiği zamanı beklerken,
doğar alaca karanlıktan puslu gölgeler.
Ve kaplar ruhlarımızı siyah çelenk gibi.
Saz tellerinde çalar hüzünlü melodiler,
son gemi yaklaştıkça limana.

Martılar matem içinde,
hüzün yüklü gemi üzerinde.
Ve;
Aşk yoluna baş koyanlar,
yorgun, yürürler limana doğru.
Ve;
Sonsuz zamanı bekleriz sessizce,
biz sevdiklerimizin söz verdiğini biliriz...

5.00/5 Toplam verilen oy : 1