Bu geçe bir tuhafım;

Gönlüm yaralı vurulmuşum hain kurşun
Gözüm yaşlı /Sen yüreğime sürgün
Dermanım yok zavallı ruhum yorgun
Dizlerim halsiz yaralı bedenim hasta...

Umutlarım virane hayallerim yasta...

Bu gece ay’da durgun bir tuhaf halim
Aklım göçmüş puslu buz titriyor ellerim
Işıklar karardı gözlerim kör lal oldu dilim
Tüm melodiler matemde benimle bu gece...

Toprak örtülü üstüme ayaklarım üşüyor
Kader çizmiş tek yol durmaz durmuyor
Karanlık bürünmüş odama gözüm görmüyor
Ay bir tuhaf durgun yıldızlarda ışık saçmıyor...


Duygularım sinirli yolmuş saçlarımı
Hayat ağacım veremli kurumuş kökleri
Ayaz poyraz esiyor savrulmuş yaprakları
Sanki melekler benim için döker yaşını...


Şu dünyada bir ben miyim asla yüzü gülmeyen
Yalnızlık olmuş bana dost ama kapı çalmayan
Hatırımı soran tek dost ama gönül almayan
Dargın ve kırgınım dosta değil sana bu gece...

Sen yinede üzülme nefret değil acıdan bu sözlerim...

5.00/5 Toplam verilen oy : 1