Yaşadığını zannediyorsun sen...
Peki yaşamak,
Keyif içinde sadece
Nefes alabilmek mi sence?

Bir çocuk parkını tasarla beyninde;
Bir salıncaktasın,
Sallanıyorsun umarsız bir hızla,
Damarlarındaki kan, coşuyor vücudunda...
O an,
Yaşadığını hissediyorsun sen;
Bitmeyecek sandığın o heyecanınla...

Ya sonra?
İn salıncaktan şimdi,
Bak bakalım arkana,
Verdiğin karbondioksitten başka
Ne kalmış senden arta kalan...

Evet; yaşadığını zannediyorsun sen...
Ki yine evet; yaşıyorsun da zaten,
Ama yaşamak mı sence bu?
Nefes boruna takılan bir damla su,
Ardından iki üç damla gözyaşı,
Ve iki üç tane, sonrasında unutulacak dua
Ve toprakta seni kemirecek, milyar organizma...

Yaşamak bu değil üstat!
Yaşamak istiyorsan şayet,
Ürettiğin tek şey, karbondioksit olmaması gerek...

ZUHAL ERASLAN

2.5/5 Toplam verilen oy :