Rahmanın hikmeti gereği,
Bütün canlılara sunduğu,
Rahmet dolu su damlası.
Herbirini bir meleğin indirdiği,
Saf su kütlesi
Bulutun secdesi yağmur.
Esen rüzgar, gürleyen gök!
Çakan şimşeğin müjdesi...
Bahar gelir gül açar,
Sultanım tacını takar,
Garip kuşa dönüp kim bakar?
Bülbülün çilesi gülün sevdası yağmur.
Varlığında hayat bulur nice can,
Yokluğunda bozulur bütün mizan,
Denizde istiridye karada yılan
Ağzı açık onu beklemede her an.
Bulut karalar giymese,
Göz zümrüt yeşili görmezdi
Sor çimene, onsuz gülermi?
Kızıl çamdan önce eli ona değermi?
Kızgın çöle bir damlacık yetermi?
Kara bulutun yükü,
Çorak toprağın Hasreti yağmur.
Düşün, gökyüzü ağlayacak ki,
Yer yüzü gülsün
İnleyen bulutun gözyaşı ne için insin
İnsanın özü su, duası yağmur.

5.00/5 Toplam verilen oy : 1