O resimde

Göçmen kuşları seyreyler bulutları
O karede
Uzun kış gecelerinin ozanı şiir dokur

Gül ağacı yakar babadan kalma eski bir silahla

Raks eder kafa tutar zehiri gözleriyle
O öfke
Sarı ölgün bir his uyandırır
Oysa kitaplıkta saat tıkırtısı var
, oysa
Ay ışığı süzülür iplik iplik, oysa ay hilal
Hissiyatı lâl bir akbaba, suçsuzluğun
İlk karesinde sukunetle bekler, ne gam
Kasıkta saplı ölüm sancısı bu
Şimdi, şuradan her an patlayabilir

Bir ceylan çıkacak sanki karşıma

Bir avcı oturup ağlayacak ıssızlıkta

‘Nereye ey yolcu‘ diyeceğim
Dünden kalma sorularla yiyeceğim kendimi
İçsel bir deprem benimkisi
Gerisi, bildik eski bir yılan hikayesi

Emine Yavuz

5.00/5 Toplam verilen oy : 1