Üslub
Arapça bir kelimedir.İnsanların söz,yazı,davranış ( el,baş,kol ) hareketleriyle kendini ifade tarzı anlamına gelmektedir.Kimi insan için yumuşak üsluplu,kimi içinse sert üsluplu denir.Ancak,okuyanda,dinleyende,ya da seyredende bıraktığı izlenim yönünden yumuşak üslubun daha etkili olduğu görülmektedir.Ancak,siyasetçi olsun,sanatçı olsun,yazar olsun,ya da diplomat,...olsun;tartıştığı konunun içeriği ya da haklı ya da tutarlılığı konusunda emin olmadığı zaman sert üslup takınmak suretiyle boşluğunu doldurmak ya da,kendilerince daha etkili olabileceklerini zannedebilirler.Bu kanımca yanıltıcı olabilir.Örneğin bir siyasetçi,haklı ya da tutarlı olmadığı zaman kendini dinleyenlere ses tonunu yükselterek;el kol hareketleri,yüz ifadeleri katmak suretiyle etkili olmaya çalışır.Fakat,dinleyenler onu hafif bir tebessümle karşılarlar.Diğer yanda en ciddi,en karmaşık,bir konu ya da davada düşüncelerini yumuşak bir ses,fazla beden hareketleri kullanmadan,mütebessim bir çehreyle dile getiren siyasetçi,dinleyenler ve seyredenler nezdinde daha inandırıcı dolayısıyle de daha etkili olabilmektedir.
Televizyonlardaki tartışmalarda,gazetelerdeki köşe yazılarında birçok diplomat,devlet adamı,yazar,bilim adamı,sanatçı,...yı izliyoruz.Bunlardan bağıran,hırçınlaşan,sözden ziyade beden
hareketlerini öne çıkaran,agresif olanları mı beğeniyoruz,yoksa güleç yüzü,yumuşak diliyle,saygın konuşmasıyla etkili olanları mı beğeniyoruz ?
Bu konuda kendimizi de kontrol edersek;hangi tarafta olmamız konusunda da bir yargıya varabi-
liriz.Seyir defterinde yazmaya başladığımdan beri şiir,düzyazı halinde duygu ve düşüncelerimi ve
yorumlarımı kendi çapımda ve kendi üslubumda aktarmaya ve paylaşmaya çalışıyorum.
Ne derecede bir katkımın olduğunu bilemem ancak bu yazışma ortamının düzeyli olarak sürmesinde
yarar olduğunu düşünüyorum.Bu çalışmalarımızda reyting kaygısı olmadığına ve sadece amatör bir
ruhla davrandığımıza göre üslubumuzun düzeyini de düşürmememiz gerektiğine inanıyorum. Zira,
okuyucularımızın tartıştığımız konunun önemi ve içeriği kadar,üslubumuza da dikkat ettiklerini ve
önem verdiklerini düşünüyorum.
Unutmayalım ki;insan,üslubuyla kendini de ele verir.Çünkü "Üslub-u Lisan Ayniyle İnsan" dır.
-
''Üslub-u lisan ayniyle insan'' dır.Muhteşem bir söz ve bir okadar güzel anlatımınız için kendi adıma çok teşekürler..:)Bütün okuyucuların da aynı düşüncede olduklarına eminim.Bu güzel yazı anonim olarak belirtilmiş bu güne kadar okuduğum yorumlardan yazının sol alt köşesine 'narcisus' yazmak geliyor içimden...sevgilerimle...
-
bu paylaşım beni eskilere götürdü " bir gün iki amir arasındaki tatsızlığa tanık olduk ifade için gittiğimizde bildiklerimi anlattım ifadeyi alan ifade sonunda şöyle birşey anlattı bir lokantaya gidersin garsona oğlum masaya bak dersin bakar ayrıca gülümseyerek masaya bakarmısınz dersiniz yine bakar bu tamamen bir üslub meselesidir demişti" olayda da aynen bir üslub hatası olmuştu teşekkür ederim saygılarımla
-
Biraz geç gördüm yorumlarınızı.Teşekkür ediyorum her iki yorum için de.
masal 7837 bu deneme bana aittir. "narcisus " profilindeki anonim diye belirtilen tüm şiir ve denemeler üye adı "narcisus "olan, Nesrin Sipahi`ye;son iki şiir de oğlum Bülent Sipahi`ye aittir.
Şiir gönderiminde Anonim olarak işaretlemezsem, şiir gönderemiyorum.Bir çok kez ismimi yazarak denedim, fakat başarılı olamadım.Dikkat ederseniz son gönderdiğim şiirlerin altında ismim yazmaktadır.İlk zamanlar nedense bunu akıl edememiştim.İlginiz ve güzel yorumunuz için tekrar teşekkür ederim.
Selam ve saygılar.
-
Sayın AKSU,
İnsan ilişkilerinde üslubun ne kadar önemli olduğunu, yaşamınızdan güzel bir örnek vererek ifade etmişsiniz.Bu durumda yine, "Üslub-u lisan ayniyle insan "demekten kendimizi alamıyoruz.Çünkü;bu bir cümle herşeyi özetliyor.
Açıklayıcı yorumunuz için teşekkür eder,yaşam boyu iyi üsluplu insanlarla karşılaşmanızı yürekten dilerim.
Selam ve saygıyla..