Ukala

Sen; dudakları ve gözleriyle,
Alemde yazılmış yegane şîr.
Baştan ayağa binbir kafiye,
Karalanmış üç beş satır zehir.

Şu ağlamayı unutmuş şair;
Elleri kıskaç, kalemi akrep.
Sanma ki bilmez ağlamak nedir,
Gözyaşı; akıttığı mürekkep.

Anla ki sen; yalnız bir şiirsin,
Ben; seni satır, satır yazanım.
İlk yazdığım elbet sen değilsin,
Ben, daha ne şiirler yazarım.