Geceydi, dışarısı buz gibi soğuktu,
‘En iyisi uyumak’ dedim,
Girdim buzdan yatağa,
Karanlıkta fark etmemişim,
Yanlışlıkla elim çarptı soğuk duvara...
O an, buz gibi bir hava esti.
Soğuk soğuk bana baktı,
‘Ulan bu ne hal’ dedim,
İstifini bozar mı şeytan,
Kıçını dönüp yattı.


Derken, bir elim yorganda,
Bir elim yastıkta,
Buz kalıbı gibi öylece uyuyakalmışım,
Sabahleyin bir de baktım ki,
Elim, kolum tutulmuş,
Ağzım, burnum isyanlarda,
Ayak parmaklarım yerinde yok…
Dilimde, geceden kalma küfrün yarısı,
Kırık dökük bir vaziyette,
Saydım, döktüm,
Kapıyı çarpıp, çıktım evden.




Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
23/12/2013-Isparta

2.5/5 Toplam verilen oy :