ŞİİRE DOĞRU YOLCULUK Sonu gelmeyecek bir yolculuğa başlamış gibiyim.Önceleri dinlendim,rahatladım dizeleri yazarken.Zamanla hiçbir şey düşünemez oldum.Salt dinlenmek,öğrencilerimi özendirmek amacıyla başladığım uğraşım sürdü.Artık tüm duygu ve düşüncelerimi dizelere dökmeye başladım.Dizelerin şiir haline gelebilmesi kolay iş değildir oysa.Duygu vedüşünce yoğunluğu içinde hissettiğin bir anda, elinden dizginleri kaçırabilirsin.Peşi sıra koşmaktan bitkin düşer,ama yine de o tılsımı yakalayabilmek için elinden gelen çabayı sarfetmek zorunda kalabilirsin.Zira sonunda ortaya çıkan bir dize bile çok şey ifade edebilmelidir.Etmiyorsa sil baştan üretmek gerekir.Şairimiz İlhan Berk`in dediği gibi bazen cehennemlerin dibini boylarsınız.Oysa resim çok daha farklıdır.Dinlendirir.Çok doğru .Çünkü elime fırçayı aldığım zaman her şeyi unutuyorum.Belki de amatör ruhla çalıştığım içindir.Bu konuyu derinlemesine bilmiyorum.Ressamlarımızın duygu ve düşüncelerini de hep merak ederim.Konuyu fazla dağıtmadan gelin biz yine dizelerimize dönelim.Bana göre şiir konunun özünün özüdür.Bir paragrafla ifade edeceğin duygu ve düşüncelerini bir dizeyle ifada edebilirsin.Sonunda ortaya çıkan bir dize elbette çok şey ifade etmelidir.Etmiyorsa o başka bir şeydir.Ozaman sil baştan üretmek gerekir.Olsun varsın,zira uygun dizeyi bulduğunda duyduğun rahatlık hiçbir şeyle ölçülemez.Fakat benim duyduğum rahatlıktan ziyade,bir avuntu olabilir.Belki de yazdığım şeylerin şiir anlamında bir değeri yoktur,diye düşünmekten kendimi alamıyorum.Acaba o sihirli dünyaya kendimi boşuna mı kaptırıyorum.Değeri olmayan şeyleri yazmaktansa,yazmamayı yeğlemek gerekmez mi.Kendini avutmak...İşte bu duygu içimi kemiriyor.Diğer yandan yazamadığım zamanlar korkunç bir boşluk,bir karamsarlık kaplıyor benliğimi.Öyle bir çelişki ne yapacağımı şaşırıyorum.Duygu ve düşüncelerimi başka diyarlara atmak, oyerlerde kaybolup gitmek isteğini duyuyorum.Günlerce,gecelerce uğraşıyorum.Ama nafile...O`nu o gizemli,heyecan yüklü,o karmaşık duygu dünyasından çekip çıkaramıyorum.Rahatsızlığım nedeniyle bir süre ara vermek zorunda kaldım.Tamam dedim kendi kendime bitti bu iş.Bir kez daha şiir yazma isteği duyamıyacağım içimde.Böylece kendimi bu konuda sorgulamaktan da kurtulmuş olacağım.Aradan bir süre zaman geçti.Oh ne güzel,tamam,kurtuldum derken;bir gece aniden dizeler dolaşmağa başladı usumda.Sözcükler peşpeşe sıralandılar.O kadar hoş akıyorlardı ki,beni diyar diyar uçururlarken onları bir kenara not etme olanağını bulamadım ne yazık ki.Bir daha aynı şeyleri hissetmek,o mükemmel dizeleri yakalamak mümkün olmadı.Çok sevdiğim bir şeyi kaybetmiş gibi üzüntü ve pişmanlık duydum.Bu pişmanlık daha ne kadar sürecek bilemiyorum.Ama, şiir dünyasında olmak çoğu zaman hüzünlere garketse de beni ,orada kalmaktan çok hoşlandığım ve ifade edilemeyecek kadar mutlu olduğum bir gerçek.

4.50/5 Toplam verilen oy : 2