Şiir Tutkusu

Menü

Senden Sonra Tek Dostum Yıldızlar Oldu

Ne kayıplar verdim çağresiz gecelere,

milyonlarca yıldızla dertleştim.

ne umutlarım yüzüstü bırakıp gitti beni

ama ben hiç yenilmedim...

kıpırtısız bir ur gibi beynime hükmeden,

her hücreme giren

ne ihanetleri terkettim içimde...

sandın ki sensiz masallarım olmaz benim,

Yandım

evet yandım...

bir kor gibi alev alev

beni böyle bir sen yaktın...

ne sevgiler gömdüm,

hayatı senin gözlerinde gördüm...

uyuşmuş bedenimi,

iki satıra böldün.

Ama ben yine yenilmedim...

yokluğunda gözyaşlarımın derin denizlerinde yüzdüm...

çağresizdi bedenim,yorgundu yüreğim

boğulmamak için çırpınan ellerımle , beni attığın gözyaşı denizinde

günlerce umut limanı aramak için yüzdüm.

içimde öyle bir sen vardı ki;

kanımla karışmış,

atar damarıma bulaşmış

sanki hep benim gibi,kalbime defalarca yazılmış.

yokluğunda öğrendim, seninde ruhun üç kuruşa satılmış...

ha yat bana senden sonra çok kez vurdu,insanlar seni bana sordu,

nehirler yokluğunda akmadı

durdu...

senden sonra tek dostum

yıldızlar oldu...

defala rca duştüm sonsuz hayatın ayakları dibine,

karamsarlık yedim

gözyaşı içtim ben

karanlık odamda,

buz tutmuş yatağımda...

ama ben yinede yenilmedim,

Yenilmedim..

karanlık yollardan geçtim,

defalarca pencerenin önüne geldim

içimde çok büyük savaşlar verdim..

yinede direndim,

yinede yenilmedim
Mustafa Hebip33 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : mustafa hebip