Umut kokan cümlelerimi
Hasretinde tüketip
Suskunluğa bürünüyor yüreğim.
Hüzünlerle sarılmış
Düşlerimi omuzlarımdan kanatlandırıp
Yalnızlığa düşüyor gözbebeklerim..

Bu gece
Duvarlar mı ağlıyor
Yoksa kelimeler mi ?
Bilemiyorum..
Hüzünleri emiyorum
İhanet görmüş dudaklarımla.
Mutlulukları ekiyorum
Yarasına tuz basılmış
Küçük parmaklarımla.

Sen yoksun ya
Boynu bükük bir ceylan gibi
Bağdaş kuruyorum yalnızlıklara.
İsyanımı küllendirip
Gözyaşlarımı veriyorum
Hasret yüklü
Demir parmaklıklara.

Mor tonları giydiriyorum
Umudu soluyan dudaklarıma.
Yüreğimi emanet ediyorum
Suskun fırtınalara.
Ölümü dudaklarından öpmeden
Düşleri ezilmiş bedenimi
Ezansız gömüyorum karanlıklara.

5.00/5 Toplam verilen oy : 1