Işıldayan gözlerim yüreğinin bağını çözmez mi?
Adını heceleyen dudaklarım bir kez olsun mühürlenmez mi?
Kalbimin satırlarını dolduran mürekkep hiç mi bitmez.
Yolunda çürüyen diz kapaklarım iliklerine hapsetmiş onurumu, gururumu parçalayıp bir anda yok etmiş.

Kalabalık şehrin en tenha gecesinde gönlüme ansızın vuran tufanken varlığın,
senelerimi kaybettirdi soğuk okyanuslarını akıttığın her günümle beni mahvetti..

Söyle... Ben adınla başlarken her cümleme,
belirmez mi suretim bir kez olsun zihninde.
Aydınlatamadığım siyahlıktaki bir örtüyle kaplamıştın dünyamı.
Gözlerimin karardığı nefesimin kesildiği ve aklımın benden uçup gittiği.
Sonumu inşa etmiştin evrene, oysa ben sonsuzluğumun mimarı ol isterdim bütün ömrümce.

2.5/5 Toplam verilen oy :