zamana tekrarlıyor mevsim
sonbahar tazesinden esiyor
parçalanmış aydınlıklarla soluyor mavi cennet
karanlığın koyuluğunu;
kimsesiz kalabalıklar seyrediyor...
muhabbet sefilliğiyle dilenen kelamlar
suskunluğun kibrini mühürlüyor dudaklara
cümleleri yasak kılıyor kalplere...
adımlarımla eşleşiyor kimi zaman
sabitleşmiş, buzdan kütleler
savrulan yapraklar kadar canlı
gözyaşı kadar tatlıydı ömürler...

2.5/5 Toplam verilen oy :