Ne zaman memleketimi görsem
Garip bir duygu sarar benliğimi.
Dağlar esrarengiz dururlar
karşımda.
Yol boyunca bakar dururum
onlara.
Nal seslerini duyarım sürekli
Nal sesleri...
O sesler,hep kulaklarımda
İşte;Şeyh Bedrettin ve Börklüce Mustafa duruyor karşımda.
Yüzleri aydınlandı,ayın şafkında
Hep aydınlık kaldı.
Soylu düşüncelerin ışığında
Paylaştıkça.
Ne çilelere katlandılar,
Geçit vermez yalçın kayalıklarda.
Uykusuz gözlerin yorgunluğunda,
Daha yolu yoktu Karaburun'un ben doğduğumda.
Yine de yılmadılar.
Bıkmadan,usanmadan;
Uğraştılar,didindiler
Ulaşabilmek için
İstenilen noktaya
Olmak için yoksullağa deva,
Açlık da çektiler,kıtlık da,
Hep koştular,savaştılar
Dört nala.
Tarihi değiştirmek uğruna.
Yine hep özgürlükten ve eşitlikten yana.
Ama ne yazık!...
Altıyüz küsur yıl geçti aradan,
gerçek anlamıyla ulaşamadık
Onların aydınlığına.
İstesek de getiremeyiz onları
Yaşadığımız yüzyıla.
Keşke getirebilseydik,
Bizi ne kadar aydınlattıklarını gösterebilseydik onlara
Minnetle,şükranla...



NESRİN SİPAHİ

5.00/5 Toplam verilen oy : 1