Ey gül yüzlü canan,
Acı veriyor hasretin.
Her saniye, her dakika..
Her gün, her hafta…
Seni arıyor fersiz gözlerim..
Varlığın bir ızdırap,
Yokluğun ölüme eş.
Cımbızla çekiliyor,
Lime lime oluyor her bir yanım.
Bunun adına ne Çin işkencesi,
Ne de Nazi esir kampında,
Yaşamak derler…
Yüz birinci veda olacaktı,
Bu günkü vedam.
Seni yüreğimden çıkarmayı,
Yaşanılan anıları,
Hayal alemine bir bir savurmayı
Kimliksiz ruhumu,
Bedavaya satmayı düşündüm…
Ne yüreğimden çıkartabildim,
Ne anıları savurabildim,
Ne de alanın elinde kalacağı,
Kimliksiz ruhumu satabildim.
Yerin yedi kat altına girmeyi,
Ya da, üzerime gazyağı döküp,
Yakmayı istemiştim gittiğin günden beri.
Korkak adamın birisiyim..
Ne altına girebildim yedi kat yerin
Ne de yakabildim tüm benliğimi.
Oysa severken seni,
Adına deli cesareti diyordum.
Deli gibi seviyormuş da insan,
Deli gibi ölemiyormuş...
Yine en başa döndüm.
Anladımki...
Kıyamet kopana dek rahat yok!
Yine karalar bağlayacak yüreğim.
Yine haramsın bana...
Acılar denizine yol alırken bir başıma,
Üç şeyi de beraberimde götüreceğim.
Hayalimdeki varlığını…
Bendeki yokluğunu…
Hiç bitmeyen suskunluğunu…

Vecdi Murat SOYDAN
Isparta, 27/07/2008

2.5/5 Toplam verilen oy :