MAYIS 2005

Akşam inerken,

Suların sessizliğine;

Kızıl sularda,kız kulesi,

Gurubu seyretmekte.

Vapurların seyr-ü seferinde,

Ne hayatlar yaşanır, kimbilir;

İstanbul şehrinde.

Taşı,toprağı altın diye gelmiş de,

Çekiyor biteviye çile.

Oraya gelen bin pişman,

Gelmeyen bir pişman belki de.

Hayal kurar günlerce,

Akşam rüyalarına girer,

Kadıköy,Emirgan,İstinye...

Gezmek ister her gönül,

Semtlerinde özgürce.

Kaybolup gider,

Boğazın muhteşem güzelliğinde.

Müzeler,camiler,medreseler...

Götürür insanı geçmişe.

Ya adalar...

Herbiri adeta cennetten bir köşe.

Doyumsuz güzelliğinde,

Kaybolup gitmek bir ömür,

Yaşam kaygısıyla,

Bu koca şehirde

5.00/5 Toplam verilen oy : 1