Hüzünlerim...
Onlar terk etmedi beni ,yanımdaydı. Ateşli gecelerimde su içerken ; Sokakta yürürken hiç tanımadığım nerede yaşadığını, ne yaptığını bilmediğim delikanlılara utanarak bakarken hüzünlerim hep yanımdaydı. Elime bir dergi alıp sayfaları karıştırırken, yeni çıkan bir cd yi dinlerken, akşam koltuğa kurulup televizyon izlerken, bir arkadaşla sohbet ederken hep yanımda.
Her insanın üzerinde belli belirsiz ince bir zar oluşur zamanla. Oysa ki doğduğumuzda tamamen korunaksız, masum, ham bir bedenle dünyaya geliriz. Hiç farkına varmadan kendiliğinden oluşan bu zar, zamanla kalınlaşır, kabuk bağlar; kalkan halini alır.
Artık hayata karşı dirençli; kaygılarımızın, öfkelerimizin, sorunlarımızın üstesinden gelecek koca bir kalkanımız vardır.
Kalkanın ruhu çekilmiştir.
Sevgilerimizin geçirgenliği de azalır bu salt kalkanla. Minicik bir boşluktan girmeye çalışsa da bedenimiz dışarı atar, kusar sevgiyi. Bünyeye yabancıdır.
Kalkan zamanla bedenin her yerini kaplar, taşlaşır. Gökten uzattığı el karşılıksız kalınca Tanrı ikilemde kalır.
Zar taş olur, taş zarı deler; içimize akar doğruca yüreğimize gider. Onu usulca işlemeye, kemirmeye başlar. İçi tamamen boşaltılan taştan beden hayata hazırdır...// Melda Zirek

2.5/5 Toplam verilen oy :