Adam üç yaşındaki kızını,
gayet pahalı bir hediyelik kaplama kağıdını ziyan ettiği için
azarlamıştı. Küçük kız, koskoca bir paket altın yaldızlı
kağıdı bir kutuyu eğri büğrü sarmak için
kullanmıştı...Yılbaşı sabahı küçük kızı, altın
yaldızlı kağıda eğri büyrü sarılmış paketi getirip:'Bu
senin babacığım' dediğinde, adam çok üzülmüştü.Acaba
gereğinden fazla mı tepki göstermişti kızına. Bir gece evvel
yaptığından utanarak, kutuyu açtı.Fakat kutunun içi
boştu.Adam kızına gene çıkıştı:'Birisine
bir hediye verdiğinde, kutunun içinde bir şey olması lazım.Bunu
da mı bilmiyorsun küçük hanım?..' dediKüçük kızın
gözlerinden yaşlar aktı, babasına baktı.'O kutu boş
değil ki babacığım! Içini öpücüklerle doldurmuştum!..'
dediBabası o kadar çok üzüldü ki, koştu, kızına
sarıldı. Beraberce ağladılar. Adam o kutuyu
ömrünün sonuna kadar sakladı.Ne zaman keyfi kaçsa, ne
zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kötü hissetse, kutuya koşar,
içinden minik kızının sevgi ile doldurduğu hayali öpücüklerden
birini çıkarırdı.Aslında bütün insanlara böyle bir
kutu mutlaka verilmiştir. Zor zamanlarda bu kutuyu çıkarıp
içine bakabilmeyi başarmak, mutluluğun anahtarlarından biri olsa
gerek.Umarım hayat boyu zor zamanlarında sizi mutlu
edebilecek, böyle sayısız kutunuz olur.
( Birini ben  bu hikayeyi okuyan bütün şiir dostlarına gönderiyorumgönderiyorum. Içini dostluğumla, sevgimle doldurdum. Onu
iyi saklayın...:)

2.5/5 Toplam verilen oy :