Hayatın dedikoduları bitmiyor bir türlü
Kulaklarını kapatamıyor insan
Karanlık gürültüden s-ağırlaşır kulaklar
Kimi geçmişin,kimisi geleceğin dedikodusunda
Hiç kimsenin şimdiki zamanı düşündüüğü yok
Kimi unutamadığı geçmişin bataklığında
Kimi vazgeçemediği geleceğin hayal okyanusunda

Hayatın dedikoduları kulaktan kulağa yayılıyor
Ama hiç kimse işin aslını bilmiyor
Her kulağına gelen kendinden bir şeyler ekliyor
Kendi hayatını yanlışlarını katıyor dedikoduya
Bir başka insanın hayatına aktarıyor
O insan da yanlış anladığı hayata
Bir de kendi yanlışlarını ekliyor
bu kısır döngü öylece devam ediyor
Böylece yanlış üstüne yanlış yapılıyor
Kİmse hayatı-nı doğru düzgün yaşamıyor
Bu yüzden olsa gerek;
Aşklar üç gün,sevgiler bir hafta sürüyor
Üç gün deliler gibi seven
Daha sonra nefret eder oluyor
Severken yere göğe sığdıramayan insan
Bir kaşık suda boğar hale geliyor

Bu kesinlikle ne aşkın ne de sevginin suçu
Bu sadece onları yaşatmasını bilmeyen
Günlük hisleri uğruna yaşayan
Dünü ve yarını yaşayayım derken
Bügünü bile yaşamayan
Böylece koca bir ömrü boş geçiren
Biz insanların suçudur.

2.5/5 Toplam verilen oy :