Hafiften bir yağmur yağar gecenin ortasında
İnce ve narindir toprağa düşen damlalar
Kupkuru toprağı ıslatır çiseleyen yağmur
Bir de bakarsın ki kirpiklerin ıslanır
İçini amanasızca sancılayan
Bin bir hüzün bulutudur bu gece vaktinde
Seni sokağa çıkarıp da yağmurda ıslatan
O an kendini yağan yağmura bırakır
Onu kıskandırmak istercesine ağlarsın
Üzerine şiirler yazılmış kirpiklerini ıslatan
Seni sırılsıklam eden yağan yağmur damlaları mı
Yoksa içindeki hüzün bulutundan düşen
Vakitsiz gözyaşların mıdır anlayamazsın
O zaman karar verirsin kendine
Yağmurlarla yarışırsın son nefesine dek
Okyanuslara karışıp akarsu yatağına bırakırsın kendini
Suyun akıp da yatağını bulması gibi
Tuzlu gözyaşlarınla o zaman bulursun ben-liğini
Ve çok geçmeden anlarsın akıp giden hayatın;
Bardaktan boşalırcasına yağan yağmurdan ibaret olduğunu

2.00/5 Toplam verilen oy : 1