gürültü acelesi
yanlış bölüyor her çabalanmış sarılma
hınzır dışım ah şu haydut gülüşler
uzaklaşıyor takma bacaklarla
asma salıncaktaki o da ben değilim
ateş basıyor terliyorum hicran günü
eski haliyle kışla ağlaması
sorumlu bir fenerin soğuk ışığı uslanmıyor
kanatları kıdemli hummalı müdahele
hazzın karanlığında batıyor şahdamarlar akşamı
kona göçe seviyor ve seviliyoruz esnemelerle
bayram ziyaretlerine de geç kalıyorum
evim basılıyor her seferinde
asılmış adamların uzayan gölgelerinde bölüşülmüş kanla
senden önceki çocukluğun ter damlasıydı
suya değen buz
geçmişe bakan nice pencere boşluklarında yakalanan kör ejder
yeraltından kim geçmiş ki gözleriyle adını bulmasın
körü geçen övgü çölünde söyle kim
tiklerini terketmeyen hiç kimseye
sen gene de
büyüdüğünü söyleme e mi
Gürültü Acelesi
Halil İbrahim ÖZCAN8 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Şiir Adresi : http://siirtutkusu.com/gurultu-acelesi