aşkı çıkmaz kılan mevsimlerde durulan
yağmurlar üstüne düşen efendilerdir
ancak bağışlanabilir biri gülerken
anlaşılmasın diyedir belki kılavuz

gölgesi titrek ağaçlarda
büyükler her acıda sınandığı için kırgındır

yalnızlık seferi başladığında ötekine
sis ve keder görüntüsü dönmeye yoğunlaşır
incindiğin yapraklar üstünde
aslında çoktan küs uykularına yatılmıştır

parmağın olmadık yerde
gene tetik ararken olmaz
masumca yıkılırken gökkubbenin direği
uçta bir bulbul uzak
kendi zarına bürünür

ne kadar yer kaplar tabut
yeni bekleyiş zamanlarına

2.5/5 Toplam verilen oy :