Gittiğin o günden ötesi yok
berisini saymadım sönen mumun adeti kaç

Örtmüyor artık saklandığım kuytular
açıkta kalıyorum düştüğüm her tuzakta
sarılıp pardösüme bir ezik hale beliyorum kendimi uzanıyorum bütün arsızlığıyla geceye
rüzgarın yelep yelep dövdüğü
ak alnımı açıyorum karanlığa
kara deftere yazılı bahtımın feryadını
iliklerimde duyuyorum
iliklerimde buz gibi geziniyor suretin
suretinde yumuyorum kirpiklerimi
ne acıdır ki
her açtığımda gözlerimi
o apak o al yanak yüzünde düğümleniyorum

Sonra acılarımın üstüne yorgan örtüyorum
içli bir de şiir okuyorum başucunda
dudaklarımda umudun ıslaklığıyla
yönümü başka adreslere çeviriyorum
başka başka pencerelerden
uzatıyorum bakışlarımı hayata
kendi kavlinde harmanlayıp zamanı
nadasa bırakıyorum şimdiyi
ellerimde eliyorum neyim varsa
bütünüyle denklemleyip çarpıklığıyla bölüyorum
ve inan ardım sıra açık bir kapı olmamıştır bıraktığım

Ne zaman kıpırdasa dilimde kelimeler
adını koyamadığım diyarlara yöneliyor istikametim tamamıyla ötekileşiyorum uvuzlarıma
hissettiğim acımın geride bıraktığı
darmadağın bir gönül hevesi
ve kursağımda bıraktığın bir ömürün saadet beklentisi oysa şimdi gittiğin o günden ötesi yok

Kendi meçhulünde sürüklenip
ah söküntüsü şafaklarda doğuyorum yokluğa
ayaklarının dibinden sıvışıp
sonsuz çıkagelmemelerinin beklemerin de
asil bir yalnızlık kıyafetinden soyunup
ne varsa dünün yükünden
uzanıp o en son o en ücra köşeye
arınmak istiyorum Ankara?nın kirinden
ki sana adaklar adayan
beklemekten yorulmayan
acısını bahçesine ekip gül niyetine büyüten yüreğimden

Aslında bir sükunet fırtınasıdır yaşamışlığım
oysa dilimde azgın bir heyecanın hitabıyla zar/ım
gittiğin o günden ötesi yok
berisini saymadım sönen mumun adeti kaç

NECATİ ARSLANMİRZA(www.necatiarslanmirza.com)

2.5/5 Toplam verilen oy :