Dur peşimden gelme sakın mavi gözlerine dokunurlar
Ben bir kaçağım tozlu yollarda takip etme beni
Söylemedi deme güzelim seni de mahkum ederler

Kış gecelerine dayanama o ince tenin güzelim
Sarı saçları karlar altında beyazlar ve yıpranır
Çünkü kaçamak yaşamak varya insanı çok fena ağlatır.

Her uzandığında toprağa bir soğukuk hissedersin
Kimseye söyleyemezsin ama deniz gözlüm
Sonsuz bir ızdırapla uzaktaki evini özlersin


Isıtmaz seni çalı çırpıyla yaktığın ateş
Başın döner hastalıklı olur gözlerin
üreğin yanar ama bir türlü ısınmaz aciz bedenn


Aklına düşer arada güzel bir hayat yaşama isteği
Keşke dersin hep keşke böyle olmasaydı
Ama hiç bir yol çözemez bu ölümsüz çıkmazı

Sonra göz yaşlarını sileyim dersin
Bakarsın ki eline kırmızı bir şeyler bulaşmış
Sonra anlarsınki onlar döktüğün göz yalarıymış


Kanar gözler yani sürgünlükte önleyemezsin
Memleket havası tüter burnunda yangın gibi
Çünkü kavrayamaz burnun alışkanlıklarını değiştirmeyi


Dönmek istersin geriye ben geldim demek istersin
Bilirsinki kapılar kapanacaktır yüzüne gittiğinde
Çünkü bir sürgünsündür sen insanların kalplerinde de


Anladınmı güzelim sen en iyisi dur orada
Benim sana verebileceğim hiç bir mutluluk yok anla
Derler ya her sevgi unutuurmuş zamanla
İnanmıyorsanda kendini inanmaya zorla

2004

4.66/5 Toplam verilen oy : 3