Saçma hatıralar


Üç satırlık hayatımın zamansız açan gülü
Ne kadar konuşmaya çalışsam batırdın dikenlerini
Ben sensizlikte kendini arayan yaşayan bir ölü
Her gece satırlara döküyorum işte böyle gözlerini

Sesini duymaya hasret kaldım bu sıralar aslında
Kendime bile itiraf etmekte zorlanıyorum bunu
Gelip yüzüme hakaretler bile yağdırsan
Sesini duydum diye mutluluğa katarım soluğumu

Bahar geliyormuş yavaş yavaş öyle diyor çiçekler
Sen daha bir aşık olursun artık sevdiklerine
Bu kadar çabuk bitmezdi eskiden mevsimler
Mevsimlerde uymuş güzelim gülümsemene


Bense günahlarımı yargılayıp asmakla
Meşgulüm güzelim bu aralar bilmezsin
Ha birde senden izinsiz aldığım resmine bakmakla
Halimi görsen bir keşke kahkahalarla gülersin


Bulgaristandan hep soğuk hava dalgası gelir derler
Sen yanlış bir bulutamı takıldın acaba bilmem
Seni gördükçe insanın içi ısınır bilmezler
Senin asık suratına bile başka bir gülüşü değişmem

İlk defa iyimser sayılabilecek bir şiir yazdım belkide
Yüzüne bakıpta nasıl kötü şeyler yazabilirimki
Seni rahatsız etmekten zevk aldığımı düşünsende
Kendini tutamıyorsa bir türlü insan ne yapabilirki

Başka ne var diye sorarsan ki sormazsın ki sen
Dakikaları doldurmakla meşgulüm bu aralar
Bir zindana tıkılmış gibiyim parmaklıklar demirler
Ve hiç açılmayacak gibi duran kapılar


Çok kafa şişirdim yine bende biliyorum kusura bakma
Sıkıntılı gecelerin sıkıntısız adamı rolü ancak bu kadar
Şiirin sonlarına geldik artık hadi ne olur yüzünü asma
Unutma bunlarda benden sana emanet saçma hatıralar.


S.E

3.00/5 Toplam verilen oy : 2