Karlar düşmüş İstanbul’a
Kubbeler gelinlik giyinmiş
Damatsız gelin gibiler hepsi
Gösteriyorlar kendilerini martılara
Martılar heyecanlı İstanbul’da

Pamuklar konmuş İstanbul’un omuzlarına
Aşıklar daha da sarılmışlar birbirlerine
Bu huzurun bu güzelliğin bu müziğin şerefine
Daha da bir bakar olmuşlar birbirlerinin gözlerine

Ama İstanbul’un binaları dert bağlamış gibi
Saçlarına aklar düşmüş her birinin
Kederden duman üflüyor bacaları sanki

Buğulanmış camlar ardında
Yıllanmış gözler var bir de
Kimi düşen her kar tanesiyle
Bir saniye gibi geçmiş ömrünü düşünmekte
Kimi köşesinde belki son kez bu sefayı sürmekte

Ve tüm bu senfonide
İstanbul ayrı bir güzel yine
Çocuk yüreği yollarıyla dört mevsim gibi sahnede

ZUHAL ERASLAN

2.5/5 Toplam verilen oy :